Dzieciństwo jest skarbnicą psychologicznych darów dla psychiki człowieka. W bezpiecznej więzi z matką dziecko może prawidłowo wzrastać emocjonalnie i psychologicznie, nabierać zdolności kochania i bycia kochanym, stopniowo stawać się sobą. Jednak więzi z najbliższymi mogą też być przestrzenią traum relacyjnych, które obciążają psychikę i kierują w stronę zaburzeń rozwojowych. Skutki dziecięcych psychicznych urazów widać w dorosłości, między innymi w trudnościach z tworzeniem stabilnych i satysfakcjonujących, bliskich relacji.