Klasyczny podział zaburzeń psychicznych wywodzący się m.in. z prac Emila Kraepelina (Hoff, 2015) nadal w bardzo istotny sposób wpływa na postrzeganie leczenia zaburzeń psychicznych przez lekarzy psychiatrów. Zaburzenia psychiczne wciąż są klasyfikowane głównie w oparciu o objawy kliniczne, a liczne kategorie diagnostyczne zaburzeń psychicznych zawarte w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych nadal są odzwierciedleniem wprowadzonego m.in. przez Kreapelina klasycznego podziału zaburzeń psychicznych na organiczne, psychozy i nerwice.